urang
bahasa Indonesia sunting
Nomina
urang (posesif ku, mu, nya; partikel: kah, lah) ·
- variasi dari kata orang
Etimologi
- Pinjaman dari bahasa Sunda ᮅᮛᮀ (urang, “orang”), dari bahasa Sunda Kuno uraṅ (“orang”)
Frasa dan kata majemuk
sebagian atau seluruh definisi yang termuat pada halaman ini diambil dari Kamus Besar Bahasa Indonesia
bahasa Banjar sunting
Nomina [ bjn ]
urang
Pelafalan
Suara (file)
bahasa Bugis sunting
Nomina [bug]
urang
Pronomina [ bjn ]
urang
- saya:
- urang gin kada hakun
- saya pun tidak mau
Etimologi
- Pinjaman dari bahasa Sunda ᮅᮛᮀ (urang, “orang, saya”), dari bahasa Sunda Kuno uraṅ (“orang, saya”)
bahasa Gayo sunting
Nomina [gay]
urang
bahasa Jawa sunting
Nomina [ jv ]
urang ꦲꦸꦫꦁ
- ana urang galah sabakul
Etimologi
- Diturunkan dari bahasa Jawa Kuno (Kawi) huraṅ (“udang (berbagai jenis), lobster”)
bahasa Minangkabau sunting
Nomina [ min ]
urang
- orang:
urang awak
Etimologi
- Pinjaman dari bahasa Sunda Kuno uraṅ (“orang”)
Kata turunan
Frasa dan kata majemuk
bahasa Sunda sunting
Pronomina [ su ]
urang ᮅᮛᮀ
Tatakrama bahasa Sunda |
---|
hormat: abdi |
loma: urang, kuring |
cohag: aing |
- (loma) saya
- ngaran urang téh Ujang Kusumah Dinata.
- nama saya adalah Ujang Kusumah Dinata.
- ngaran urang téh Ujang Kusumah Dinata.
- kita
- urang téh kudu loba sukuran ka Gusti.
- kita harus banyak bersyukur kepada Tuhan.
- urang téh kudu loba sukuran ka Gusti.
Nomina [ su ]
urang
- orang
- ceuk béja mah, si Dana téh aslina urang Brebes.
- menurut kabar, si Dana aslinya orang Brebes.
- ceuk béja mah, si Dana téh aslina urang Brebes.
Etimologi
- Diturunkan dari bahasa Sunda Kuno uraṅ (“orang, saya”)
Pelafalan
Suara (file)